YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6971
KARAR NO : 2015/6431
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2012/116877
MAHKEMESİ : İstanbul 38. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/02/2012
NUMARASI : 2010/494 (E) ve 2012/127 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala
zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süreleri ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelemesinde:
Hakkında davaya katılma kararı verilmesine rağmen gerekçeli karar başlığında “müşteki” şeklinde hatalı gösterilen H.. N..’in taraf sıfatının “katılan” olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Hüküm fıkrasında sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan TCK’nın 116/1. maddesi gereği belirlenen temel cezadan aynı Yasanın 62. madde gereği yapılan indirim ile sonuç ceza doğru şekilde “5 ay hapis” olarak belirlendiğinden, bu indirimden önce temel cezanın “6 ay hapis” yerine hatalı olarak “6 sene hapis” olarak yazılması sonuca etkili olmadığından, ayrıca 6352 sayılı Yasa’nın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususu infaz aşamasında re’sen dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..’ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
B) Hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay yeri inceleme tutanağında, olay sonrasında katılanın kapı kilidinin tamir ettirildiğinin belirtildiği, katılanın ifadelerinde, olay günü eve geldiğinde kapının iki ayrı kilidine zarar verildiğini söylediği gibi, sanığın aşamalardaki savunmalarında da, kapı kilidini tornavida ile kırarak açmak suretiyle ikamete girip hırsızlık yaptığını kabul etmesi karşısında; tornavidanın anahtar gibi kullanılıp kilidin açıldığına ilişkin delilerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan ve sanığın eylemi 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu halde, aynı Yasa’nın 142/2-d maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında iddianamede ve esas hakkındaki mütalaada hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-d maddesinin uygulanmasının istenmediği, mahkemenin 16/06/2011 tarihli oturumunda sanığın bu maddeden ek savunmasının tespitine karar verilmiş ise de, istinabe yoluyla savunma alınmasına ilişkin 17/06/2011 tarihli müzekkerede bu hususun belirtilmediği gibi, Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde alınan 20/09/2011 tarihli ek savunmasında da sanığa TCK’nın 142/2-d maddesinin uygulanması hususu sorulmadığı anlaşıldığından; CMK’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan anılan maddenin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık R.. Ü..’ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.