YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6873
KARAR NO : 2015/6469
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 13 – 2013/89067
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2006
NUMARASI : 2005/746 (E) ve 2006/530 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasa’nın 9/3. maddeleri uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasa’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; gece sayılan zaman diliminde muhkem olduğu belirlenen kilitli balkon kapısını sert bir aletle zorlayıp zarar vermek suretiyle açarak müştekinin konutuna girip atılı suçu birden fazla kişiyle birlikte işleyen sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Yasa’nın 116/1-4, 119/1-c ve müştekinin şikayetçi olması karşısında 151/1. maddelerine uyan geceleyin konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu ve mala zarar verme suçu yönünden zamanaşımı ve uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522 (değere ilişkin hükümler), 81. maddeleri ile 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 116/1-4, 119/1-c, 151/1 maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, her iki Yasa’ya göre cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, 765 sayılı yasa hükümleri uyarınca yapılan uygulamanın açıkça sanık lehine olacağı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Birlikte suç işleyen sanıklara, neden oldukları yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı yükletilmesi yerine, müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. Ç.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “sebep oldukları tutar kadar ayrı ayrı alınmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.