Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/6801 E. 2015/8243 K. 02.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6801
KARAR NO : 2015/8243
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/231416
MAHKEMESİ : Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/04/2011
NUMARASI : 2011/52 (E) ve 2011/76 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık S.. D..’in temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın olay günü otogar içerisinde mağdura ait işyerinin camını kırarak hırsızlık yaptığı olayda, eyleminin, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-c maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, sanık hakkında aynı yasanın 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması,
2-Hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken alt sınırdan ceza belirlendiği halde suçun gece işlenmesi nedeniyle TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılırken yasal ve yeterli gerekçe göstermeden en üst oranda artırım yapılması,
III- İşyeri dokunulmazlığının ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 116. maddesinin 1. ve 2. fıkralarında düzenlenen konut ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun maddi unsurlarından birisi, sanığın, hak sahibinin rızası dışında konuta ya da işyerine ya da bu yerlerin eklentisine “girmesi”dir. “Girmek” unsurunun gerçekleşmesi için fiziki olarak sanığın bu yerlere bütün vücudu ile tamamen girmesi gerekir. Sanığın, mağdura ait işyerinin penceresini kırarak içeri girmeksizin sadece kolunu uzatmak suretiyle içeriden suça konu eşyaları alması şeklinde gerçekleşen eyleminin, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluşturmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. D..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.