Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/6774 E. 2015/7399 K. 18.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6774
KARAR NO : 2015/7399
KARAR TARİHİ : 18.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/232532

MAHKEMESİ : Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/03/2011
NUMARASI : 2010/409 (E) ve 2011/166 (K)

SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın katılana ait hesaptan 18.03.2010 günü saat 11.46’da 20.000 TL, 11.52’de 3.700 TL olmak üzere iki kez hesabına internet üzerinden para gönderdiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eylemleri arasında geçen süre de göz önüne alınarak, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı mağdura yönelik olarak birden fazla hırsızlık eylemi gerçekleştiren sanık hakkında katılana yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükümde TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından; kasıtlı suçtan mahkum olan sanık hakkında hak yoksunluklarına ilişkin TCK’nın 53. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususları ise infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Adli emanetin 2010/601 sırasında kayıtlı bulunan ve sanığın üzerinde yakalanan banka kartlarının suçta kullanıldıkları tespit edilemediğinden sanığa iadesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı biçimde dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. Ş..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki emanet ile ilgili bölümden “dosyada delil olarak saklanmasına” ibaresinin çıkartılarak yerine “suçta kullanıldıkları tespit edilemediğinden sanığa iadesine” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,18/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.