YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6551
KARAR NO : 2015/8492
KARAR TARİHİ : 07.12.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/200706
MAHKEMESİ : Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/01/2011
NUMARASI : 2010/327 (E) ve 2011/15 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve
mala zarar verme
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık M.. E.. hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Her ne kadar sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan beraat hükmü temyiz konusu değil ise de; adı geçen sanıkların dışarıda gözcülük yapmak suretiyle sanık Mustafa’nın eylemine doğrudan katılmış olmaları nedeniyle; sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından;
6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerekirken sanığa yükletilmesi hususu ile Anayasa Mahkemesi’nin hüküm tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 karar sayılı kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüş olduğundan bozma nedeni yapılmamış,
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. E.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma
nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “müteselsilen” sözcüğü çıkarılıp, yerine “sebep oldukları tutar kadar ayrı ayrı” ifadesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine göre temel ceza, en alt düzeyde belirlenmesine rağmen suçun gece işlenmesinden dolayı aynı Yasanın 143/1. maddesinin uygulanması sırasında yasal ve yeterli gerekçe de gösterilmeden cezanın (1/3) olarak en üst oranda artırılması suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. A.., M.. E.. ve M.. T.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 07.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.