YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6472
KARAR NO : 2015/8649
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/219315

MAHKEMESİ : Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/03/2011
NUMARASI : 2007/1107 (E) ve 2011/182 (K)

SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık M.. T.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 Esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık M.. T..’in temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık H.. K.. hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesiyle yapılan uygulamada adli sicil kaydında daha ağır cezayı içeren mahkumiyet hükmü olmasına rağmen daha hafif olan Adana 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 13.04.2004 tarih, 2003/778 esas ve 2004/650 karar sayılı ilamıyla hükmedilen 462,00 TL adli para cezasının esas alınması sanığın adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetin Besni Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02.03.2006 tarih, 2005/2574 esas, 2005/356 karar sayılı ilamı ile hükmedilen 810 lira adli para cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. K.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’ nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. ve 58. maddelerin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine “Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına” ibaresinin ve “5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, Besni Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02.03.2006 tarih, 2005/2574 esas, 2005/356 karar sayılı ilamı uyarınca, bu ilamdaki suçuna ilişkin önceki hükümlülüğü nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’ nın 326/son maddesi uyarınca aleyhe değiştirme ilkesi gözetilerek, 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın Adana 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 13.04.2004 tarih, 2003/778 esas ve 2004/650 karar sayılı ilamına konu para cezasının esas alınarak belirlenmesine”, cümlelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.