Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/6394 E. 2015/6359 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6394
KARAR NO : 2015/6359
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/217108
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2011
NUMARASI : 2008/839 (E) ve 2011/50 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamı itibariyle diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık Ç.. K.. ve suç ortağının yakınıcı Z.. S..’a ait kapıları kilitli kamyonetin kapılarını zorlayarak açtıktan sonra düz kontak yapmak suretiyle çaldıklarının anlaşılması karşısında; eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/1-e maddesinden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Başka bir hırsızlık suçlaması sebebiyle yakalanan sanığın müştekiye ait aracı sakladıkları yeri soruşturma aşamasında göstermek suretiyle kapıları zorlanmış, alt muhafaza kilit bölümü kırık olarak iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; müştekiye kısmi iadeye rızasının olup olmadığı sorulduktan sonra sanık hakkında TCK’nın 168/1-4. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınan sabıkasının gösterilmemesi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ç.. K..’un temyiz itirazı açıklanan nedenlerle yerinde görülmekle, hükmün istem gibi, BOZULMASINA, 2 numaralı bozmadan kararı temyiz etmeyen V.. B..’in de yararlandırılmasına, 02/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.