Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/6343 E. 2015/7824 K. 26.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6343
KARAR NO : 2015/7824
KARAR TARİHİ : 26.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/200534
MAHKEMESİ : Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/11/2010
NUMARASI : 2010/641 (E) ve 2010/829 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre; Bodrum 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.02.2009 gün, 2007/670 Esas, 2009/61 Karar sayılı kararı ile verilen ve 07/10/2009 tarihinde kesinleşen 3000 TL adli para cezasına mahkumiyeti tekerrüre esas olduğu halde, hakkında TCK’nın 58. maddesi kapsamında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinde sonra 24/11/2015 günü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 gün 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı, belli haklardan yoksun bırakmaya ilişkin TCK’nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilerek hüküm kurulmasına zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar gerçeli olacağı gözetilmeden anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanunun 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık T.. Ö..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık
yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılarak, yerine “sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanması” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.