Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/6192 E. 2015/8617 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6192
KARAR NO : 2015/8617
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/59046

MAHKEMESİ : İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2007
NUMARASI : 2005/197 (E) ve 2007/248 (K)

SUÇ : Hırsızlık

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/1-2. maddesi “tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ve aynı Kanun’un 21/2. maddesi “gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adres olup, muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır” hükümlerini içermektedir.
Somut olayda, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08/05/2012 tarihli iade kararından sonra mahkemece, gerekçeli kararın, sanık M.. B..’in dosyada bilinen son adresine tebliğe çıkartılmadığı; adres kayıt sistemindeki Uyap’tan temin edilen adresine (mernis adresi) gerekçeli kararın tebliğe çıkartıldığı ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre 26/02/2012 tarihinde tebliğ edildiğinin belirtildiği ve tebliğ mazbatasında bulunan “Savunmanızın temyize muvafakatinizin olup olmadığının mahkememize bildirilmesi hususu ihtar olunur” şerhinin yeterli olmadığı anlaşıldığından;
“Müdafiinin temyizine muvafakatinizin olup olmadığının mahkememize bildirilmesi, aksi halde temyize muvafakat etmiş sayılacağınız ihtar olunur” şeklinde şerh ile beraber sanığın yokluğunda verilen hükmün tebliği için bilinen son adresi olan 858/3 Sokak no:3 Bornova İzmir adresine tebligat yapılması gerektiği, 7201 sayılı Tebligat Kanun’una 6099 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri
adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun “Tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina” başlıklı 21. maddesine 6099 sayılı Kanun’un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına uygun olarak adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması gerektiği gözetilerek, sanık M.. B..’in adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine (mernis adresi) anılan şerh ile beraber gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliği ile buna ilişkin tebliğ evrakı ile birlikte vermesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten sonra incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.