Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/5877 E. 2015/5809 K. 22.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5877
KARAR NO : 2015/5809
KARAR TARİHİ : 22.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/176234
MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/01/2011
NUMARASI : 2010/45 (E) ve 2011/41 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yediemine bırakılan at ve at arabası ile ilgili zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Mağdura ait inşaatın önünden 40 adet beton demir kalıbının çalınması şeklindeki eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde aynı Yasanın 141/1. maddesi gereğince uygulama yapılması ve 14/01/2010 tarihli yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı içeriğine göre suçun saat 05:30 sıralarında ve geceden sayılan zaman diliminde işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi gereğince uygulama yapılmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. B..’un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ‘‘Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve aynı Yasanın 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK’nın 53/3. maddesi gözetilerek aynı Yasanın 53/1-c maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.