Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/5764 E. 2015/6529 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5764
KARAR NO : 2015/6529
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/178029
MAHKEMESİ : KDZ.Ereğli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2011
NUMARASI : 2010/57 (E) ve 2011/14 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdurun 11/01/2010 tarihli şikayet dilekçesi içeriğinde, suç tarihi olan 09/01/2010 tarihinde saat 19:00 sıralarında cep telefonunun çalındığını beyan etmesi ile Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun cevabi yazısına göre, suça konu telefon çalındıktan sonra ilk olarak 09/01/2010 tarihinde saat 18:27’de sanık adına kayıtlı hatla kullanıldığının anlaşılması ve olay günü geneşin batış saatinin 16:45 olduğunun belirlenmesi karşısında, eylemin gece işlendiğinin kabulünde zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından, 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle hazine üzerinde bırakılması hususu ise infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun’un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında TCK’nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.