YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5659
KARAR NO : 2015/7872
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/163820
MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/06/2010
NUMARASI : 2009/620 (E) ve 2010/389 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık E.. Ç.. hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Sanığın tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık E.. Ç..’ın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
B) Sanık H.. E.. hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Sanığın aşamalardaki savunmalarında suçu kabul etmediği ve kendisinde suç konusu giysilerin ele geçirilemediği, olay yerinde güvenlik görevlisi olarak görev yapan tanık Selçuk’un ifadesinde, sanık Hamza ile yanındaki diğer sanıklar Ebru ve Satı’nın dükkan merdivenlerinden inerek asansöre doğru giderken alarm cihazının ötmesi üzerine sanık Satı’nın elindeki torbayı dükkana atarak üçünün de dışarıya doğru yürümeye devam ettiklerini, sanıkları yakaladıktan sonra da kadın sanıkların kendilerine “poşetteki ürünlerin parasını ödeyelim, bizi bırakın” dediklerini söylediği anlaşıldığından, inkâra yönelik savunmasının aksine aleyhinde delil bulunmayan sanığın, hakkındaki mahkûmiyet hükmü temyiz edilmeyen diğer sanık S.. A.. ile suçu sabit görülen diğer sanık E.. Ç..’ın eylemlerine iştirak ederek atılı suçu işlediğine ilişkin; hukuka uygun, her türlü kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık H.. E..’un temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.