YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5545
KARAR NO : 2015/8227
KARAR TARİHİ : 02.12.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/141760
MAHKEMESİ : İstanbul 27. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2010
NUMARASI : 2007/727 (E) ve 2010/2089 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından zamanaşımı süresi içerisinde soruşturma yapılması mümkün görülmüştür.
I-Sanık G.. K.. hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014-140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık G.. K..’un temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
II-Sanık Ş.. A.. hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianamede 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması talep edilmediği, sanığın yakalama üzerine alınan 05/06/2008 tarihli savunmasında adli sicil kaydının okunmadığı ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasını da içerir mütalaanın verildiği 23/12/2010 tarihli celsede hazır olmadığının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı verilmeden 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulaması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014-140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararının, hükümde değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. A..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.