YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5506
KARAR NO : 2015/5458
KARAR TARİHİ : 15.10.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/159089
MAHKEMESİ : Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/01/2011
NUMARASI : 2010/609 (E) ve 2011/1 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi gereğince cezalarından mahsubuna dair karar verilmemesi infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamış; sanığın adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamın gereğinin takdir ve ifası için mahallinde her zaman ihbarda bulunulması olanaklı görülmüştür.
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık S.. Ş..’in temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi gereğince uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. Ş..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımlar çıkartılarak yerlerine ‘‘Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve aynı Yasanın 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK’nın 53/3. maddesi gözetilerek aynı Yasanın 53/1-c maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.