YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5171
KARAR NO : 2015/6347
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/154820
MAHKEMESİ : Mudanya Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/01/2011
NUMARASI : 2010/300 (E) ve 2011/2 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
2) Sanık hakkında Şişli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/499 Esas, 2009/1507 Karar, Fatih 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/163 esas, 2008/790 karar ve Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/1489 Esas, 2008/25 Karar sayılı ilamlarından dolayı mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren suçdan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Mükerrir sanık hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
4) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihali suçundan ceza verilirken, uygulama maddesinin yazımı sırasında TCK’nın 116/1-4. maddesi yerine aynı Kanunun 142/1-b maddesi olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. T.. ve müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.
maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına”cümlesinin; “mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması ilişkin bölümler ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin bölümlerden 3 yıllık süreyle ilgili ibarelerin çıkarılarak yerine; “Şişli 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/1489 Esas, 2008/25 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 9 ay 10 gün hapis cezasından dolayı 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin; geceleyin konut dokunulmazlının ihlali suçundan ceza tertip edilen bölümden TCK’nın 142/1-b maddesi ibaresinin çıkartılarak, yerine “TCK’nın 116/1-4. maddesi” yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.