YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5118
KARAR NO : 2015/6361
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/5305
MAHKEMESİ : Erzurum 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2008
NUMARASI : 2002/177 (E) ve 2008/257 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Suça sürüklenen çocuk .. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre suça sürüklenen çocuk .. müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
B-Sanıklar .. ve .. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık kendine ait aracın anahtarı ile müştekiye ait aracın kapısını açtığının anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/1-b maddesinden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, bu husus karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık .. ve müdafii, sanık .. ve müdafii, sanık H.. Y.. müdafii ile sanık . müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanıkların TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.