Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/3900 E. 2015/6568 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3900
KARAR NO : 2015/6568
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/86495
MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/09/2010
NUMARASI : 2010/99 (E) ve 2010/845 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma,

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizleri mümkün olmadığından sanıklar P.. İ.. ve G.. D..’in temyiz isteklerinin aynı kanunun 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Adli sicil kaydında, tekerrüre esas eski hükümlülükleri bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan,
aynı maddenin c bendindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyumluğa ait bir hizmetten bulunmaktan koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar P.. İ.. ve G.. D..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca sanıklar hakkında kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyları üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilmelerine; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezalarının infazları tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.