Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/3808 E. 2015/6576 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3808
KARAR NO : 2015/6576
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/60800
MAHKEMESİ : Gümüşhacıköy Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/07/2010
NUMARASI : 2010/49 (E) ve 2010/134 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümde beraat kararının dayanağını oluşturan kanun maddesi olan CMK’nın 223/2-c maddesinin gösterilmemesi, mahallinde eklenmesi mümkün eksiklik kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre Üst Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamı itibariyle diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığını bozma suçunu işleyen sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle kurulan hükümde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık F.. O..’ın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Gümüşhacıköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04.03.2010 tarih, 2009/196 esas ve 2010/45 karar sayılı, 12.04.2010 tarihinde kesinleşen 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e, 143, 62, 58 maddelerinden verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, anılan ilam ile birlikte Gümüşhacıköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07.02.2007 tarih, 2006/92 esas ve 2007/16 karar sayılı 765 sayılı TCK’nın 266/1, 80, 59, 647 sayılı Yasanın 4. maddesi ile 765 sayılı TCK’nın 456/4, 271, 272, 59, 72 maddelerinden verilen birden fazla suçtan verilme 950 TL adli para cezasının da tekerrüre esas alınması suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar F.. O.. ve R.. G..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 04/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.