YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3486
KARAR NO : 2015/5205
KARAR TARİHİ : 12.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/69510
MAHKEMESİ : Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/07/2010
NUMARASI : 2010/209 (E) ve 2010/668 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sonuç 66 gün karşılığı adli para cezasının TCK’nın 52/2. madde gereği, günlüğü 20.00 TL den paraya çevrildiği zaman 1320 TL olacağı gözetilmeden, 2000 TL olarak belirlendiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
5275 sayılı Yasanın 122. maddesi ile 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılmış olması ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCY’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın tür ve miktarı bakımından, 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK’nın 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. müdafiinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
B-Suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen suça sürüklenen çocuklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden, sadece tahsiline” hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına “sebebiyet verdikleri 138,16 TL yargılama giderin suça sürüklenen çocuklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C-Suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında, işyeri dokunulmazlığını bozmak suçuyla ilgili olarak açılmış bir kamu davası bulunmadığı halde; kamu davası açılmayan anılan suçtan suça sürüklenen çocukların hükümlülüklerine karar verilerek, 5271 sayılı CMK’nın 170. ve 225. maddeleri aykırı davranılması,
Kabul ve uygulamaya göre de ;
a-Suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Suçu birlikte işleyen suça sürüklenen çocuklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden, sadece tahsiline” hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar M.. K.., M.. U.. ve R.. B.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.