Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/2993 E. 2015/6077 K. 22.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2993
KARAR NO : 2015/6077
KARAR TARİHİ : 22.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/343982
MAHKEMESİ : Tirebolu Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/02/2010
NUMARASI : 2009/101 (E) ve 2010/52 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk Y.. S.., suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olduğundan, hırsızlık suçundan eylemine uygulanması gereken TCK.nun 141/1, 143, 31/3. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 5 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımının karar tarihi olan 24/02/2010 ile inceleme tarihi arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk Y.. S..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuğa kamu davasının 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Sanıklar H.. B.. ve G.. Ş.. hakkındaki hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuk Y.. S..’ın savunmasında, ”aracın bagaj kapısının açık olduğunu gördüğünü” beyan etmesi, müştekininde ilk ifadesinde bağaj kapısını kilitlemeyi unuttuğunu beyan etmesi, karşısında, bagaj kapısı açık park halinde bulunan katılana ait araç içindeki malzemeleri sanıkların çalması şeklinde gerçekleşen eylemin TCK’nun 141/1. maddesine uyduğu gözetilmeden aynı kanunun 142/1-e. maddesi ile sanıkların cezalandırımalarına karar verilmesi,
2-Müştekinin henüz şikayetinin bulunmadığı aşamada, sanıkların araçta ele geçen malzemelerin çalıntı olduğunu söylemesi ve suça konu eşyaların sahibine iadesini sağlamış olmaları karşısında, TCK’nun 168. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılmaması,
3-Tüm sanıkların hırsızlık suçunu birlikte planlayıp, bu amaçla hep birlikte aynı araçla Tirebolu ilçesine geldikleri, aralarındaki iş bölümüne göre sanıklar H.. B.. ve G.. Ş..’in geldikleri araç içerisinde gözcü olarak beklerken, suça sürüklenen çocuk Y.. S..’ın hırsızlık eylemini gerçekleştirdiği, bu şekilde hırsızlık suçundan dolayı tüm sanıkların TCK’nun 37. maddesi uyarınca sorumlu tutulmaları gerekirken, yazılı şekilde TCK’nun 39. maddesinin uygulanması,
4-Sanıklar H.. B.. ve G.. Ş.. hakkında TCK’nun 53. maddesi ile uygulama yapılırken kendi alt soyu dışındaki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından 5237 sayılı TCK’nun 53/2. maddesi uyarınca mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5- Sanıklardan G.. Ş.. hakkında TCK’nın 58. maddesi ile uygulama yapılırken, hükümdeki en ağır mahkumiyetin esas alınması gerekirken içtimalı ceza esas alınarak, tekerrür uygulaması yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H.. B.. ve G.. Ş..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı bakımından kazanılmış haklanının korunmasına 22.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.