YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2918
KARAR NO : 2015/5470
KARAR TARİHİ : 15.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/22620
MAHKEMESİ : İzmir 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/02/2010
NUMARASI : 2009/47 (E) ve 2010/103 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre, hükümlerin 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanıklar M.. E.. ve E.. K.. müdafiilerinin temyiz isteğinin aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
B-Sanık M.. E.. hakkında hırsızlık suçu nedeniyle kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun gece işlediğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan arttırım oranının belirlenmesi,
C-Sanık E.. K.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
1-Sanığın tüm aşamalarda suçu reddettiği, müştekinin çantasının kesildiği sabit olsa da kesen kişiyi göremediğini beyan ettiği, sanığın olay yerinden kaçmasının da tek başına cezalandırılmasına yeterli kabul edilemeyeceği anlaşıldığından, sanığın savunmasının aksini kanıtlayan hükümlülüğüne yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, yüklenen hırsızlık suçundan beraatı yerine, yasal ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanık hakkında hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun gece işlediğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan arttırım oranının belirlenmesi,
b-Suç tarihinde adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında, olayda meydana gelen zararın mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu gözetilmeksizin, tekrar suç işlemekten çekineceği kanaati ile erteleme kararı verilerek zarar giderilmediğinden bahisle CMK 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. E.. ve E.. K.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.