Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/20050 E. 2016/225 K. 13.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20050
KARAR NO : 2016/225
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

Tebliğname No : 2 – 2015/285046

MAHKEMESİ : Bakırköy 25. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2015
NUMARASI : 2015/150 (E) ve 2015/215 (K)

SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlğını ihlal, mala zarar
verme

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süreleri ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Bakırköy 25. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05/05/2015 gün ve 2015/150 Esas, 2015/215 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanık müdafiinin 06.05.2015 havale tarihli dilekçeleri ile bu karara karşı ayrı ayrı itiraz ve temyiz taleplerinde bulunduğu, Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14/07/2015 gün 2015/413 değişik iş sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik itirazın reddedildiği, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmayıp itiraz üzerine verilen kararların kesin olduğu, Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi’nin anılan kararı ile itiraz reddedildiğinden bu konuda karar verilmesine ve inceleme yapılmasına yer olmadığına, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-18.06.2014 tarihinde kabul edilerek, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile eklenen 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinin, 13.02.2013 olan suç tarihi itibari ile yürürlükte olmadığı ve 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın lehine olan ve eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, suç
tarihi itibariyle yürürlükte olmayan ve ceza miktarı bakımından sanık aleyhine olup 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca uygulama olanağı bulunmayan 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı TCK’ya eklenen 142/2-h maddesi uyarınca sanık hakkında hüküm kurulması,
2-Duruşmada okunduğu belirtilmesine rağmen sanığın nüfus ve sabıka kaydının dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmakla, yabancı uyruklu olan sanığın INTERPOL aracılığı ile nüfus ve sabıka kayıt örneği getirtilmeden mahkumiyetine karar verilmesi,
3-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı ile anılan maddenin bazı bölümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. T.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.