Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/18709 E. 2015/4764 K. 02.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18709
KARAR NO : 2015/4764
KARAR TARİHİ : 02.10.2015

Tebliğname No : KYB – 2014/238468

Hırsızlık suçundan sanık Murat Aslan’ın 765 sayılı TCK’nın 492/1 ve 81. maddeleri gereğince iki kez 2 yıl 6 ay 6 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına dair Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04.11.2003 tarih ve 2003/579 esas, 2003/1272 sayılı kararından sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın lehe hükümlerinin uygulanması talebine ilişkin olarak, 5237 sayılı TCK’da düzenlenmeyen ve hükümlünün aleyhine olan 765 sayılı TCK’nun 81. maddesinin uygulanmasından vazgeçilerek, hükümlünün cezasının 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine ilişkin aynı Mahkemenin 15.06.2005 günlü ek kararı aleyhine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.06.2015 tarih ve 2014/238468 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
Dosya kapsamına göre,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesindeki “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” şeklindeki düzenleme ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kumlu’nun 27.12.2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, lehe kanunun tespit edilip, uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, delil toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması imkanı sonraki kanun ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden evrak üzerinde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.06.2005 tarih ve 2003/579 esas, 2003/1272 sayılı ek- kararının 527 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre, infaz sırasında yapılan yanlış uygulamaların kazanılmış hak teşkil etmeyeceği gözetilmek üzere, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine 02.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.