YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18670
KARAR NO : 2015/5515
KARAR TARİHİ : 14.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/192936
MAHKEMESİ : Devrek Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/01/2010
NUMARASI : 2008/264 (E) ve 2010/8 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar C.. S.. ve S.. Ç.. (Suiçmez) hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizleri mümkün olmadığından sanıklar C.. S.. ve S.. Ç.. (Suiçmez)’in temyiz isteklerinin aynı kanunun 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
II-Sanık S.. Ç.. (Suiçmez) hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan hüküm ile ilgili TCK’nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık S.. Ç.. (Suiçmez)’in temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında hükmün istem gibi ONANMASINA,
III-Sanık C.. S.. hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozmak suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan hüküm ile ilgili TCK’nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunu işleyen sanık hakkında temel cezanın TCK’nun 116/1. maddesi yerine aynı Yasanın 116/2. maddesi ile uygulama yapılmış ve anılan maddede seçimlik ceza öngörülmüş ise de; sanığın mükerrir olması ve TCK’nun 58/3. maddesine göre mükerrir olan sanık hakkında yasada belirlenen seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmolunacağının emredici kural olması birlikte değerlendirildiğinde sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır olan Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 12.03.1992 tarih, 516-79 sayılı, 07.04.1992 tarihinde kesinleşen ve 14.02.2013 tarihinde yerine getirildiği anlaşılan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 81 maddelerinden verilen 3 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin ilamı tekerrüre esas teşkil ettiği halde Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.12.2005 tarih, 2005/750-1015 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143,35/2,145,59,52 maddelerinden verilen ve miktar itibariyle kesin olup 1412 sayılı CMUK’nun 305. maddesi hükmü uyarınca tekerrüre esas alınamayacak olan 528 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. S..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde yer alan “Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/12/2005 tarih, 2005/750 esas ve 2005/1015 karar sayılı” ibaresinin çıkartılarak, yerine ” Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 12.03.1992 tarih, 516-79 sayılı, 07.04.1992 tarihinde kesinleşen” ibaresinin eklenmesine, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak 5275 sayılı 108/2 maddesi gereği mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/12/2005 tarih, 2005/750 esas ve 2005/1015 karar sayılı ilamında belirtilen adli para cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV-Sanık S.. Ç.. (Suiçmez) hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçunun katılana ait işyerinden gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu gözetilmeden haklarında anılan Yasanın 116/1. maddesiyle yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı biçimde “eşit şekilde tahsiline ” biçiminde karar verilmesi,
3-Sanık hakkında kurulan hüküm ile ilgili TCK’nın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. Ç.. (Suiçmez)’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.