YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1567
KARAR NO : 2015/5112
KARAR TARİHİ : 08.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/274726
MAHKEMESİ : Mersin 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2010
NUMARASI : 2007/1027 (E) ve 2010/323 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık M.. B.. hakkında hırsızlık suçu yönünden kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık M.. B..’ın temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
B- Sanık İ.. M.. hakkında hırsızlık suçu yönünden kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 58/7. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/2. maddeleri uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık İ.. M..’nin adli sicil kaydına göre en ağır cezayı gerektiren mahkumiyeti olan Üsküdar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 1999/92 Esas, 2000/417 Karar sayılı ilamında hırsızlık suçundan hakkında hükmolunan 1 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası yerine Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2004 tarih ve 227-1094 esas-karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş sanık İ.. M..’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nın 58/6-7.maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, Üsküdar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.11.2004 yerine getirme tarihli, 1999/92 Esas, 2000/417 Karar sayılı ilamı uyarınca
hırsızlık suçundan hakkında hükmolunan 1 yıl 6 ay 20 gün hapis cezasından dolayı 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca, tekerrür nedeniyle koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın tesbiti bakımından yanılgılı uygulama ile tekerrüre esas alınan Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.12.2004 gün ve 227/1094 sayılı kararındaki ceza miktarını geçemeyeceğinin infazda dikkate alınmasına,
C- Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi ile kişilerin mesleki faaliyetleri ve meslek icra alanlarının güvence altına alındığı, işyeri kavramının işin yapıldığı, konut dışındaki yerleri ifade ettiği, somut olayda müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanı ve 13.08.2007 tarihli görgü ve tespit tutanağına göre, hırsızlık eyleminin gerçekleştiği yerin kapalı ve tahliye aşamasında bir yer olduğu ve herhangi bir ticari faaliyet yürütülmediğinin anlaşılması karşısında; işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçunun yasal öğelerinin oluşmadığı gözetilmeden, sanıkların atılı suçtan beraatleri yerine yazılı şekilde hükümlülüklerine karar verilmesi,
2- 07.10.2008 tarihli ek iddianamenin sanık M.. B..’a okunmayarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre ise;
3- Sanık İ.. M.. hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçları yönünden, TCK’nın 58/7. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/2. maddeleri uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre en ağır cezayı gerektiren mahkumiyeti olan Üsküdar 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 1999/92 Esas, 2000/417 Karar sayılı ilamında hırsızlık suçundan hakkında hükmolunan 1 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası yerine Kartal 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2004 tarih ve 227-1094 esas-karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasının tekerüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. B.. ve İ.. M..’nin temyiz itirazları yerinde görülmüş olup hükmün bu sebeplerden isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK 326/son maddesinin gözetilmesine, 08.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.