Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/1414 E. 2015/8563 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1414
KARAR NO : 2015/8563
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/268659
MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2009
NUMARASI : 2008/690 (E) ve 2009/950 (K)

SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar İ.. P.. ve S.. O.. haklarında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarına yönelik açılan kamu davaları hakkında zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması olanaklı görülmüştür.
I- Sanıklar İ.. P.. ve S.. Y.. haklarında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanıkların aynı Kanun’un 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
2- Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “müteselsilen” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. Y.. müdafii ve sanık İ.. P..’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma
güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine “Sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık S.. O.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı olarak 19.11.2009 tarihli karar celsesinde hazır bulunan sanığa son sözü sorulmadan karar verilmek sureti ile savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. O..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeple istem gibi BOZULMASINA, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.