Yargıtay Kararı 22. Ceza Dairesi 2015/13440 E. 2015/5087 K. 07.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13440
KARAR NO : 2015/5087
KARAR TARİHİ : 07.10.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/70359
MAHKEMESİ : Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2012
NUMARASI : 2012/623 (E) ve 2012/861 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin 24.12.2008 gün ve 2007/1 E, 2008/849 K, sayılı kararı ile mala zarar vermek suçundan kurulan hükmün temyizi üzerine Yüksek Dairenizin 04.06.2012 tarihli kararı ile düzeltilerek onanmasına karar verildiği anlaşılmakla, mala zarar vermek suçundan yeniden kurulan hükmün hukuki dayanaktan yoksun ve yok hükmünde bulunduğu, bu nedenle temyiz kabiliyetinin bulunmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 116. maddesinin 2. fıkrası yerine aynı maddenin 1. fıkrası olarak ve suç tarihi 16.08.2006 yerine 23.11.2006 olarak gösterilmiş olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün bir hata olarak görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendin yer alan hak yoksunluklarının kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanıkların; aynı Kanun’un 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ö.. K..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet bakımından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette
bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.