YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/3475
KARAR NO : 2019/5056
KARAR TARİHİ : 12.09.2019
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 1. Maddesinde “Bu Kanunun, senetle ispat, istinaf ve temyiz ile temyizde duruşma yapılmasına ilişkin parasal sınırlarla ilgili hükümlerinin Kanunun yürürlüğe girmesinden önceki tarihte açılmış olan dava ve işlerde uygulanmayacağı, geçici 3. Maddesinde ise Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca Resmî Gazete’ de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı HUMK’ nun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı” düzenlenmiştir. Anılan düzenleme gereğince uygulanması gerekli olan HUMK’nun 427. maddesindeki 40,00-TL olan kesinlik sınırı ise parasal sınırları değiştiren 5219 sayılı yasanın 2/c maddesi ile 21.7.2004 tarihinden itibaren verilecek kararlarda 1.000,00 TL’ye çıkarılmıştır. Diğer bir deyişle 21.7.2004 tarihinden itibaren verilen kararların temyiz edilebilmesi için hüküm altına alınan miktarın 1.000,00-TL’yi geçmesi gerekir.
Öte yandan HUMK’na 5236 sayılı yasanın 19.maddesi ile eklenen Ek-4.maddeye göre ise “Görev, kesin hüküm, istinaf, temyiz, Yargıtay’da duruşma, senetle ispata ve sulh mahkemelerindeki taksim davalarında muhakeme usulünün belirlenmesine ilişkin maddelerdeki parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilân edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on milyon lirayı (10,00-TL) aşmayan kısımları dikkate alınmaz.”
2014 yılında bu parasal sınır 1.890,00TL.olarak uygulanmıştır. 15.11.2014 Gün ve 29176 sayılı Resmi Gazetede ilan edilen Maliye Bakanlığı’na ait 441 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2014 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı % 10,11 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2015 yılında mahkemelerce verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.080,00. TL.’sini geçmesi gerekir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde, İlk Derece Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 2.080,00-TL olduğu, davacı vekilinin 1.000,00 TL maddi, ıslah dilekçesi ile 5.000,00-TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, ilk derece mahkemesince verilen 06/11/2015 tarihli kararda maddi ve manevi tazminatın kısmen kabulü ile 100,50-TL maddi, 2.000,00TLmanevi tazminata karar verildiği ve bu kararın davalı Osmanlı Kristal Avize San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
SONUÇ: İlk Derece Mahkemesi kararının maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı Osmanlı Kristal Avize San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekilinin temyiz dilekçesinin KESİNLİKTEN REDDİNE, temyiz harcının Osmanlı Kristal’a iadesine
12/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.