YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/1044
KARAR NO : 2019/4731
KARAR TARİHİ : 25.06.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar ile davalılardan … vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenler ile temyiz kapsam nedenlerine göre; davalı …’nün tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
Dava, 27/08/2001 tarihinde meydana gelen zararlandırıcı iş kazası sonucu % 14 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalı müteveffanın, bu kaza nedeniyle eş ve 6 (altı) çocuğunun maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek, davacıların maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile; murisin eşi … yönünden 1.400,51 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın, murisin çocukları yönünden 700,27‘ er TL maddi, 500,00 er TL manevi tazminatın ilk dava tarihi olan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, kabul edilen maddi ve manevi tazminata “ilk dava tarihi olan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz“ şeklinde faize hükmedildiği, ancak ilk dava tarihinin belirtilmediği anlaşılmakta olup, bu durum bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
22/11/2018 tarihli hükmün 1. ve 2. fıkrasının tamamen silinerek yerine;
“1-Davacıların maddi tazminat davasının KISMEN KABULÜ ile, 5.602,13 TL maddi tazminatın ilk dava tarihi olan 28/02/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine ,
2-Davacıların manevi tazminat talebinin KISMEN KABÜLÜ ile, 3.500,00 TL manevi tazminatın ilk dava tarihi olan 28/02/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 25/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.