YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5839
KARAR NO : 2018/9221
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ : ……………… Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

K A R A R

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ”Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, ………… Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü ………… Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir ” denilmektedir.
…… Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47.530,00 TL’dir.
Dava dilekçesi ile davacıların her biri için 20.000,00 ‘er TL, manevi tazminat talebinde bulunulduğu , mahkemece verilen 28.11.2017 tarihli karar ile manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacıların her biri için 10.000,00 ‘er TL manevi tazminata hükmedildiği, davacılar vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine ……………… Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince verilen 10.07.2018 tarihli karar ile davacılar vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine karar verildiği ve bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Davacılar arasında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunmaktadır. Her bir davacı için hüküm altına alınan (kabul edilen) ve reddedilen manevi tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 47.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde …… Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K.’nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin …… Mahkemesi’ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 12/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.