Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2018/5662 E. 2019/741 K. 07.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5662
KARAR NO : 2019/741
KARAR TARİHİ : 07.02.2019

MAHKEMESİ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı, davalı vekilince de duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, temyiz konusu hükme ilişkin dava, HMK’nun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ”Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir ” denilmektedir.Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018-31.12.2018 tarihleri arasında 47.530,00-TL, 01.01.2019 tarihinden sonra verilen kararlar için 58.800,00 TL’dir. Dava dilekçesi ile davacının 10.000,00- TL maddi tazminat ve 40.000,00-TL manevi tazminat talebinde bulunduğu ve ilk derece mahkemesince verilen 22/11/2017 tarihli karar ile davacının maddi ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacı lehine 10.000,00-TL maddi ve 35.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği,bu karara karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine … Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesince verilen 12/06/2018 tarihli karar ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği ve bu kararın yine davalı vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır. Davacı için kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 47.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K.’nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı … Yapı A.Ş. vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.