YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/565
KARAR NO : 2019/1455
KARAR TARİHİ : 28.02.2019
MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R
Maddi ve Manevi Tazminatlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/2. maddesinde; ”Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir.” denilmektedir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 20.07.2016-01.12.2016 tarihleri arasındaki ilamlar için 25000 TL, 02.12.2016-31.12.2016 tarihleri arasında 40000 TL, 01.01.2017-31.12.2017 tarihleri arasında 41530 TL ve 01.01.2018 tarihinden sonra verilen kararlar için 47530 TL’ dir.
Dava ve ıslah dilekçesi değerlendirildiğinde; Mahkemece 36814,41 TL maddi tazminat ile 20000 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 07/10/2009 tarihinden itibaren başlayacak olan yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin ise reddine hükmedildiği, davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine … Bölge Adliye Mahkemesi 8.Hukuk Dairesince verilen 23/11/2017 tarihli karar ile davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu kararın davalı vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle 41530 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK’nın 362/1-a ve 2, 366 ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.