Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2018/556 E. 2019/744 K. 07.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/556
KARAR NO : 2019/744
KARAR TARİHİ : 07.02.2019

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
K A R A R
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/2 maddesinde ”Birinci fıkranın (a) bendindeki kararlarda alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, kırk bin Türk Liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir ” denilmektedir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi 02/12/2016-31/12/2016 tarihleri arasında 40.000 TL, 01/01/2017-31/12/2017 tarihleri arasında 41.530,00-TL, 01/01/2018-31.12.2018 tarihleri arasında 47.530,00-TL, 01.01.2019 tarihinden sonra verilen kararlar için 58.800,00 TL’dir. Dava dilekçesi ile davacılar fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere … 30.000,00-TL maddi tazminat ve 50.000,00-TL manevi tazminat, … 30.000,00-TL maddi tazminat 50.000,00-TL manevi tazminat, … , … ve … ayrı ayrı 20.000,00-TL manevi tazminat talebinde bulunduğu ilk derece mahkemesince verilen 06/12/2016 tarihli karar ile davacıların maddi ve manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulü ile davacı … lehine 9.896,93- TL maddi tazminata ve 25.000,00 TL manevi tazminata, davacı … lehine 14.228,09-TL maddi tazminata ve 25.000,00-TL manevi tazminata, davacılar … , … ve … için ayrı ayrı 10.000,00-TL manevi tazminata hükmedildiği,bu karara karşı davacı ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine … Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesince verilen 26/10/2017 tarihli karar ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile davacı … lehine 9.896,93- TL maddi tazminata ve 35.000,00 TL manevi tazminata, davacı … lehine 14.228,09-TL maddi tazminata ve 35.000,00-TL manevi tazminata, davacılar … , … ve … için ayrı ayrı 10.000,00-TL manevi tazminata karar verildiği ve bu kararın yine davacı ve davalı vekilince temyize getirildiği anlaşılmaktadır. Davacıların her biri için kabul ve red edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 41.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davacı ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı H.M.K.’nun 362/1-a ve (2), 366 ve 352. maddeleri uyarınca reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, temyiz edilen miktar temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından REDDİNE, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalı … Çelik imalat inşaat san. tic. Ltd. Şti.’ye iadesine, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.