YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4018
KARAR NO : 2019/493
KARAR TARİHİ : 04.02.2019
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, primleri ödediği sürelerde Bağ-Kur isteğe bağlı sigortalı olduğunun ve emekliliğe hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere,temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 09/10/1989 ile 31/07/2003 tarihleri arasında iptal edilen Bağ Kur sigortalılığı nedeniyle bu tarihler arasında isteğe bağlı sigortalı olduğunun tespiti ve 30/04/2013 tarihinden itibaren emekliliğe hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile ,davacının 01/04/2003-30/04/2006 tarihleri arasında bağ kur isteğe bağlı sigortalısı olarak kabulüne,30/04/2013 tahsis talep tarihinde hizmet süresi yeterli olmadığından yaşlılık aylığına hak kazanamayacağının tespiti ile bu talebinin reddine karar verilmiştir. Dosyadaki kayıt ve belgelerden,davacının 01/08/2003 tarihinden 30/04/2013 tarihine kadar devam eden zorunlu 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalılığı olduğu ve prim borcunun bulunmadığı anlaşılmakta olup ,zorunlu sigortalılık ile isteğe bağlı sigortalılığın çakışması halinde zorunlu sigortalılığa üstünlük tanınacağı hususu ,Kurumca infazda gözetileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Öte yandan, kararın gerekçe bölümünde, hüküm bölümüyle çelişecek şekilde davacının 09/10/1989-30/11/1990 ve 01/06/1991-03/12/1993 tarihleri arasında Bağ Kur isteğe bağlı sigortalı olarak kabul edilmesi gerektiği, 30/04/2013 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığı belirtilmişse de ,bu durumun bilirkişi raporunun gerekçeye aktarılması sırasında oluşan maddi hatadan kaynaklandığı anlaşılmakla bozma sebebi yapılmamıştır.
6100 sayılı HMK’nın 326.maddesine göre Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır. Aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkeme yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebilir.Somut olayda, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle Kurum yararına avukatlık ücretine hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasına bir bent eklenerek, ‘8- Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan A.A.Ü.T. gereğince 2.180 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,’ rakam ve sözcüklerinin yazılmasına , hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.