Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2018/2340 E. 2018/8639 K. 22.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2340
KARAR NO : 2018/8639
KARAR TARİHİ : 22.11.2018

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : 5. İş Mahkemesi

Davacı, kesinlen yetim aylığının tekrar bağlanmasına, ödenmeyen aylıkların en yüksek banka avans faiziyle birlikte ödenmesine, borçlu olmadığına karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesi üzerine taraf vekilleri istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının, davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerin temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, 5510 sayılı Yasa’nın 56/2.fıkrası uyarınca boşandığı eşi ile birlikte yaşadığının tespit edilmesi nedeni ile ölüm aylığının kesilmesine ilişkin davalı Kurum işleminin iptali ile 285.072,24 TL borcunun olmadığının tespitine, aylıkların ödenmesinin devamına, haksız kesilmiş ödenmemiş aylıkların en yüksek banka avans faizi ile birlikte geri ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
3- İlk Derece Mahkemesince; “ Davanın REDDİNE” karar verilmiştir.
4- Bölge Adliye Mahkemesince “ 1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK 353/1-b.1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davalı Kurum vekilinin istinaf isteminin HMK’nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca KABULÜ’ne,
3- … 4.İş Mahkemesinin 29.11.2016 gün ve 2016/231 Esas, 2016/462 Karar sayılı KARARININ KALDIRILMASINA, yerine, (maddi hata- tavzih istemi kabul edilmiş ve mahkeme adı … 5. iş olarak düzeltilmiş)
4-Davanın REDDİNE,
5-Davalı Kurum harç giderinden muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
6-Alınması gereken 31,40 TL harçtan peşin yatırılan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 3,70 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
7-Davalı Kurum kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T.gereği hesaplanan 23.054,33 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine,” karar verilmiştir.
Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe:
Somut olayda, kurum işleminin iptali mahiyetindeki bu tür davalarda nispi vekalet ücreti ve nispi harç alınması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve temyiz kapsam ve nedenlerine göre aşağıdaki karar verildi.
SONUÇ: Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, hüküm fıkrasının 6. bendinde bulunan “Alınması gereken 31,40 TL harçtan peşin yatırılan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 3,70 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” ibaresinin silinerek yerine “Alınması gereken 31,40 TL harçtan peşin yatırılan 4.868,33 TL harcın mahsubu ile bakiye 4.836,93 TL harcın davacıya iadesine” ibaresinin yazılmasına, 7. bendinde bulunan “23.054,33 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kuruma” cümlesinin silinerek yerine “ 1.980,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 22/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.