YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1823
KARAR NO : 2019/671
KARAR TARİHİ : 07.02.2019

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Fer’i Müdahil Kurum vekili 13/02/2018 tarihli dilekçe ile Mahkemenin kesinleşen kararının infazında yaşanan tereddüt nedeni ile hükmün tavzihini talep etmiştir.
Mahkeme, 14/02/2018 tarihli ek kararıyla tavzih talebinin reddine karar vermiştir.
Hükmün, fer’i müdahil Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
Davalı Kurum vekili, mahkemeye hitaben verdiği 13/02/2018 günlü dilekçesi ile, mahkemece hizmet süresi kabil edilen sürelerde, davacının her ay 20 gün çalıştığını yönünde kurulan hükmün infazının mümkün olmaması nedeniyle hükmün tavzihini talep ettiği, mahkemece 14/02/2018 gün ve 2014/390 E., 2016/78 K. sayılı ek kararı ile davalının tavzih talebinin reddine karar verilmiştir.
Ancak tavzihi talep edilen mahkeme kararının Yargıtay 21. Hukuk Dairesi’nin 30/11/2017 tarih, 2016/8035 E., 2017/9959 K. sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği, davalı vekilinin tavzih istemini Yargıtay kararına karşı yaptığı açıktır. Bundan başka 7.6.1994 gün, 40/22 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre, tavzih talebi Yargıtay kararlarına karşı da yapılır. Bu nedenle, davalının tavzih talebi üzerine dosyanın Dairemize gönderilmesi gerekirken işin esasına girilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli değildir. Bu bakımdan, Yerel Mahkemenin 14/02/2018 gün ve 2014/390 E., 2016/78 K. sayılı ek kararı bozularak kaldırılmalı ve davalı Kurum vekilinin tavzih dilekçesinin Yargıtay’ın onama kararına yönelik olması nedeniyle onama kararındaki maddi hatanın düzeltilmesi istemine ilişkin olduğu anlaşılmakla, davalı vekilinin karar düzeltme talebi incelenmelidir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş mahkemelerinden verilen kararlarla ilgili olarak Yargıtayca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Öte yandan, Dairemizin 30/11/2017 tarih, 2016/8035 E., 2017/9959 K. sayılı Onama ilamında maddi hatanın bulunmadığı da yapılan incelemede anlaşılmıştır. Bu bakımdan, davalı Kurum vekilinin karar düzeltme isteği niteliğini taşıyan başvurusunun reddi gerekir.SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle mahkemenin 14/02/2018 gün ve 2014/390 E., 2016/78 K. sayılı ek Kararının bozularak kaldırılmasına, davalı Kurum vekilinin karar düzeltme talebinin REDDİNE, 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.