YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1717
KARAR NO : 2019/1893
KARAR TARİHİ : 12.03.2019
MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı ve feri müdahil vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı ve feri müdahil vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararının feri müdahil Sosyal Güvenlik Kurumu vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
A) Davacının İstemi :
Dava, davacının 07/08/2006 – 25/03/2013 tarihleri arasında davalıya ait araçta çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
B) Davalının Cevabı :
Davalı vekili, davacının sürücü belgesine el konulduğu 30.12.2007 – 29.12.2009 tarihleri arasında 730 günlük çalışmasının bulunmadığı kanaatine varıldığını, 01.01.2010 tarihinden önceki çalışmalarının hak düşürücü süreye uğradığını, davacının 02.11.2010 tarihinden itibaren düzenli olarak çalışmaya başladığını ve çalıştığı günlerin bildirildiğini beyanla, davanın reddini talep etmiştir.Fer’i müdahil SGK Başkanlığı vekili, davacının 7 yıl boyunca sigortasız çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının iddialarını resmi ve yazılı belgelerle ispatlaması gerektiğini beyanla, davanın reddini talep etmiştir.
C) İlk Derece Mahkemesinin Kararı ve Gerekçesi :
Mahkemece, “Dava 25.05.2015 tarihinde açılmıştır. Davacının ehliyetine el konulması sebebiyle kesintili çalıştığı dikkate alınarak 01.01.2010 tarihinden önceki çalışma iddiasının ise, hak düşürücü süre sebebiyle reddi gerekmiştir. Hak düşürücü süreye uğramayan çalışmaların ise, 01.01.2010 tarihinden 31.03.2013 tarihine kadar 1110 gün olup 869 gününün kuruma bildirildiği, kuruma bildirilmeyen günlerin 01.01.2010-30.08.2010 tarihleri arasında 240 gün, 01.11.2010-31.12.2010 tarihleri arasında 1 gün olmak üzere 241 gün olduğu anlaşılmış” gerekçesiyle, “Hizmet tespit talebi yönünden davanın kısmen kabulüne, … TC ve … SS no’ lu davacı …’in kurumda … sicil no’ lu dosyada işlem gören davalı …’e ait … plaka sayılı minübüs işletmesi işyerinde hak düşürücü süreye uğramayan 01.01.2010-31.03.2013 tarihleri arasında hizmet akdine istinaden asgari ücretle 1110 gün çalıştığı bu çalışmanın 869 günün kuruma bildirildiği kuruma bildirilmeyen günlerin 241 gün olduğunun tespitine, fazla talebin REDDİNE, ” karar verilmiştir.
D) İstinaf Başvurusu :
İstinaf kanun yoluna başvuran davalı vekili, mahkeme kararının yasaya aykırı olduğunu, davacının iddiasını tereddüte mahal bırakmayacak şekilde ispatlayamadığını beyanla, yerel mahkeme kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İstinaf kanun yoluna başvuran fer’i müdahil Kurum vekili, hizmet tespitine yönelik davalar kamu düzenini ilgilendirdiğinden çalışma iddiasının duraksamaya yer vermeyecek şekilde ispatlanması gerektiğini, yetersiz tanık ifadeleri ile yetinilip yeterli delil toplanmadan hüküm kurulduğunu beyanla, yerel mahkeme kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
E) Bölge Adliye Mahkemesinin Kararı :
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, “ davalı … vekili ile fer’i müdahil SGK Başkanlığı vekilinin istinaf başvurularının Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan REDDİNE ” karar verilmiştir.
F) Temyiz :
Feri Müdahil kurum vekili, istinaf kanun yolu başvuru talebindeki gerekçelerle kararı temyiz etmiştir.
G) Delillerin Değerlendirilmesi ve Gerekçe :
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre feri müdahil Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 07/08/2006 – 25/03/2013 tarihleri arasında davalıya ait araçta çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Somut olayda, 31/08/2010- 30/10/2010 tarihleri arasında davacının ehliyetine el konulduğu sabit olduğu halde mahkemece davacının hizmet akdi ile çalıştığının tespitine karar verilen 241 günlük sürenin hangi tarihler arasına mal edildiği hüküm kısmında açıkça yazılmayarak infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. bendi silinerek yerine, “ Hizmet tespit talebi yönünden davanın kısmen kabulüne, … TC ve … SS no’ lu davacı …’in kurumda … sicil no’ lu dosyada işlem gören davalı …’e ait … plaka sayılı minübüs işletmesi işyerinde hak düşürücü süreye uğramayan 01.01.2010- 30/08/2010 tarihleri arasında 240 gün, 01/11/2010-02/11/2010 arasında 1 gün olmak üzere kuruma bildirilmeyen toplam 241 gün hizmeti olduğunun tespitine, fazla talebin REDDİNE, ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 12/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.