YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6630
KARAR NO : 2018/7522
KARAR TARİHİ : 18.10.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, davalılardan iş verene ait iş yerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının 25/06/2007-18/01/2010 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, Dairemizin 15/04/2014 tarih 2013/8433 Esas ve 2014/7981 Karar sayılı Bozma İlamı üzerine davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 25/06/2007-19/01/2010 tarihleri arasında davalı işyerinden kısmi olarak bildirimlerinin yapıldığı, dava konusu süreye ilişkin dönem bordrolarının getirtilerek tanık beyanlarının alındığı, dosya kapsamında ifadeleri alınan davalı tanıkları dahil tüm tanıkların davacının dava konusu dönem boyunca sürekli ve kesintisiz olarak çalıştığını beyan ettikleri, davalı işveren tarafından dava konusu döneme ilişkin olarak bir kısım ücret bordrolarının sunulduğu ve söz konusu bordroların bir kısmının davacı tarafından imzalandığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Gerçekten, davacının işyerindeki çalışmalarının bir bölümü ücret bordrolarına dayanılarak Kuruma bildirilmiş ve bildirime uygun olarak da primleri ödenmiştir. İmzalı bordrolar ve puantaj kayıtları davacı çalışmalarının işyerinde otuz günün altında geçtiğinin karinesidir. Karinenin tersinin ise, eşdeğerdeki belgelerle kanıtlanması gerektiği söz götürmez. Başka bir anlatımla, yazılı belgelerin varlığı halinde tanık sözlerine itibar edilemez. Dairemizin, giderek Yargıtay’ın oturmuş ve yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır. Davalı işveren tarafından dava konusu döneme ait bir kısım ücret bordroları ibraz edilmiştir. Söz konusu ücret bordroların bir kısmının imzalı olduğu görülmüştür. Davalı tarafından imzalı ücret bordrosu ibraz edilen, ancak davacı tarafından aksi yazılı delil sunulamayan söz konusu aylardaki sürenin ücret bordrolarında belirtilen süre kadar olduğunun kabul edilmesi gerekmektedir.
Yapılacak iş; dava konusu yapılan çalışma döneminin tamamında, imzalı ücret bordrosu olan dönemlerde imzalı ücret bordrosunda belirtilen gün sayısı kadar, imzalı ücret bordrosu olmayan dönemler yönünden ise dosya kapsamında ifadeleri alınan bordro tanıklarının beyanları doğrultusunda ayda 30 gün çalıştığı kabul edilerek davacının Kuruma bildirilmeyen eksik günlerinin olup olmadığını belirlemek ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan … Giyim San. Ve Tic. Ltd.Şti.’ne iadesine, 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.