YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/8698
KARAR NO : 2017/3281
KARAR TARİHİ : 18.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava; davacının davalı işveren nezdinde 06.10.1983- 06.11.1983 tarihleri arasında çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davacının 06.10.1983 tarihinde 1 gün süre ile davalı işveren nezdinde hizmet akdi ile çalıştığı, bu hizmetinin davalı kuruma bildirilmediği, bildirilmesi gerektiğinin tespitine, fazlaya ilişkin isteminin reddine karar verilmiştir.
İhtilaf tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı Yasa’nın 60/G maddesi, “Bu maddenin uygulanmasında; 18 yaşından önce Malullük, Yaşlılık ve Ölüm Sigortalarına tabi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir. Ancak, bu tarihten önceki süreler için ödenen Malullük, Yaşlılık ve Ölüm Sigortaları primleri, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilir.” hükmünü içerirken yine aynı yasanın Geçici 54.maddesinde “01/04/1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tescil edilmiş olanlar hakkında 60 ıncı maddenin (G) fıkrası hükmü uygulanmaz.” hükmü düzenlenmiştir.
Bu açıklamadan; 11.08.1967 doğumlu olan davacının 506 sayılı Yasa’nın Geçici 54. maddesi delaleti ile 60/G maddesi uyarınca 18 yaşını doldurduğu 11.08.1985 tarihinden evvel sigortalı sayılması imkanı yasal olarak bulunmamaktadır. Bu nedenle davacının sigortalılık başlangıcının 11.08.1985 tarihi olduğunun kabulü gerekir.
Ayrıca, davacı kendisini vekil ile temsil ettirmediği halde davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesi hatalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK’nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’un 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendine ek olarak “ Davacının sigorta başlangıç tarihinin 506 sayılı Yasa’nın Geçici 54. maddesi delaleti ile 60/G maddesi uyarınca 18 yaşını doldurduğu 11.08.1985 tarihi olduğunun tespitine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,
2- Hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin 4 numaralı bendinin hükümden çıkartılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacı ile davalılardan … Büyükşehir Belediye Başkanlığına yükletilmesine, 18.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.