YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5628
KARAR NO : 2016/5493
KARAR TARİHİ : 29.03.2016
Davacı, meslek hastalığı sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava meslek hastalığına bağlı olarak % 36,00 oranındaki sürekli iş göremezliğinin, artarak % 56,00 oranına yükselmesi nedeniyle, % 20,00 fark için maddi ve manevi tazminat istemine yöneliktir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiş ve bu karar süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının kesinleşen K sayılı davasında meslek hastalığı sonucu %56 oranındaki sürekli iş göremezlik nedeniyle maddi ve manevi tazminat isteminde bulunduğu, yapılan yargılama sonunda meslek hastalığına bağlı sürekli iş göremezlik oranının %36 olduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu üçüncü ihtisas kurulu ile genel kurulu raporları esas alınarak maddi ve manevi tazminatın belirlendiği anılan dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır.
Somut olayda 28.10.2008 günlü hastane raporundaki bulgulara göre, davacıda meslek hastalığı bulunmadığına ilişkin Sosyal Güvenlik Kurumu Tedavi Hizmetleri ve Maluliyet Daire Başkanlığı kararına davacı tarafça yapılan itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 28.01.2009 günlü kararla davacıda meslek hastalığının bulunduğuna, sürekli iş göremezlik oranının %56,00 olduğuna ve yükümlülük süresinin uzatılmasına karar verdiği karar verdiği, bu karar üzerine Sosyal Güvenlik Kurumu Tedavi Hizmetleri ve Maluliyet Daire Başkanlığınca 02.03.2009 tarihli hastane raporuna dayanılarak, davacıda %56 oranında iş göremezliğin bulunduğu ve 28.10.2011 tarihinde kontrolünün gerektiğine karar verildiği, 24.11.2011 tarihli kontrol sonucu davacının kontrol kaydının kaldırıldığı, itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun da 12.12.2014 günlü kararı ile davacının sürekli iş göremezlik oranının %56 olduğunu ve kontrolünün gerekmediğini karara bağladığı görülmektedir.
Uyuşmazlık kesinleşen dava konusu sürekli iş göremezlik oranında artma olup olmadığına ilişkindir. Mahkemece 24.11.2011 günlü rapor tarihinde davacının sürekli iş göremezlik oranının arttığından bahisle sonuca gidilmiş ise de varılan bu sonuç hatalı olmuştur.
Kesinleşen davada hükme esas alınan ve davacının meslek hastalığına bağlı olarak sürekli iş göremezlik oranının %36 olduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu üçüncü ihtisas ve genel kurul kararlarında 06.12.2010 günlü muayene bulgularının da değerlendirildiği görülmektedir. Diğer bir deyişle Adli Tıp Kurumu ihtisas ve genel kurul kararlarının, görülmekte olan davada söz konusu edilen 02.03.2009 tarihli Hastane raporundan sonraki muayene bulgularına göre oluşturulduğu ortadadır. Hal böyle olunca davacıdaki meslek hastalığına bağlı olarak Kurumun belirlediği %56 sürekli iş göremezlik oranının kesinleşen davada Adli Tıp Kurumu üçüncü ihtisas ve genel kurul kararlarının dayanağı muayene bulgularından sonra ortaya çıkan yeni bir durum olup olmadığının, yöntemince araştırılmadan eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidildiği açıktır.
Yapılacak iş; davacının meslek hastalığına bağlı sürekli iş göremezlik oranında artma olup olmadığına ve artma varsa bunun oranı ve artma tarihine ilişkin olarak, Adli Tıp Kurumu ihtisas kurulu ile gerektiğinde genel kurulundan rapor alınmak ve sorucuna göre bir karar verilmekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre, davalının sair temyiz itirazlarının ilerde incelenmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
29.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.