Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2016/20477 E. 2017/3351 K. 19.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/20477
KARAR NO : 2017/3351
KARAR TARİHİ : 19.04.2017

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, çalışma gücünü kaybettiğinin ve 28/05/2008 tarihinden itibaren maluliyet aylığı almaya hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde,davanın açılmamış sayılmasına karar vermiştir.
Davacı vekili 19/08/2016 tarihli dilekçesiyle “davalı lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin” hüküm kısmının tavzihen düzeltilmesini talep etmiştir. Mahkeme, 02/11/2016 tarihli ek kararıyla tavzih talebinin reddine karar vermiştir.
Mahkemenin 02/11/2016 tarihli ek kararının ve gerekçeli kararının, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Davacı vekilinin Mahkeme’nin 02/11/2016 tarihli ek kararına karşı yöneltmiş olduğu temyiz itirazı bakımından yapılan incelemede;
… 3. İş Mahkemesi’nce verilen 21/07/2016 tarihli hükmün davacı vekili tarafından temyiz harcı yatırılarak 25/08/2016 tarihinde harçlandırılmak suretiyle temyiz edildiği, davacı vekilince 19/08/2016 tarihinde Mahkemenin hükmüne karşı “vekalet ücreti takdiri”ne ilişkin tavzih isteminde bulunulduğu, Mahkemece 02/11/2016 tarihli ek karar ile adı geçen davacı vekilinin tavzih isteminin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacı vekilince tavzih isteminin reddine dair ek karara karşı süresinde temyiz edilmekle birlikte 6100 sayılı HMK’nın 366.maddesi delaletiyle aynı Kanun’un 344. maddesi gereğince temyiz harcının ödenmediği dosya içeriğinden anlaşılmakla; davacı vekilinin yerinde bulunmayan 02/11/2016 tarihli ek kararına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin Mahkeme’nin 21/07/2016 tarih ve 2015/271 Esas ve 2016/362 Karar no lu hükmüne karşı yöneltmiş olduğu “vekalet ücreti takdiri”ne ilişkin temyiz itirazına gelince,
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 19.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.