YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14722
KARAR NO : 2017/4236
KARAR TARİHİ : 22.05.2017
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, sigorta başlangıç tarihinin 07.04.1976 olarak tespitiyle sigorta başlangıç tarihinden başlamak üzere 30 günlük sigorta gün sayısı olduğuna karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava; davacının, Orman Bölge Müdürlüğü’nde 07.04.1976 tarihinden itibaren 30 gün çalıştığının ve bu tarihin sigorta başlangıcı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı adına davalı işveren tarafından düzenlenen 07.04.1976 tarihli işe giriş bildirgesi bulunduğu, ancak talep edilen dönemde davalı Kurum’a bildirilen çalışma olmadığı, dosyada mevcut 1976 yılına ait yevmiye defterinden; davacının 7 gün çalıştığı ve sigorta primlerinin de kesildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa’nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa’nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay’ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; dosyada mevcut 1976 yılına ait yevmiye defterinden, davacının 7 gün çalıştığı ve sigorta primlerinin de kesildiği anlaşıldığı halde, davacının 07.04.1976 tarihinden itibaren 7 gün çalıştığının kabulüne karar vermek gerekirken davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
22.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.