Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2015/8 E. 2015/22065 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8
KARAR NO : 2015/22065
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Gaziantep 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/10/2014
NUMARASI : 2014/231-2014/284

Davacı, kurumca iptal edilen 01.03.1984 – 01.03.1989 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun ve 01.02.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı alması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.03.1984-01.03.1989 tarihleri arasında zorunlu bağ-kur sigortalı olduğunun tespiti ile 01.02.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelenle davanın kabulüne karar verilmiştir.
20.04.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Kanunun 6. maddesi ile değişik 1479 sayılı Kanunun 24. maddesinde; zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olmak için, ticari kazanç veya serbest meslek kazancı dolayısıyla gerçek veya götürü usulde gelir vergisi mükellefi olma, gelir vergisinden muaf olanların da meslek kuruluşuna kayıtlı olması hükmü yer almaktadır. Yine, 22.03.1985 tarihinde 3165 sayılı Kanunla getirilen düzenleme ile de; kendi nam ve hesabına çalışanlardan vergi mükellefi olan, esnaf siciline veya meslek kuruluşuna kaydı olanların Bağ- Kur sigortalısı olacağı belirtilmiştir.
Açıklanan yasal düzenlemeler çerçevesinde; davacının 20.06.1997 tarihinde kurum kayıtlarına intikal eden işe giriş bildirgesi uyarınca vergi kaydına göre 01.04.1988 tarihi itibari ile tescili yapılmış, daha sonra davacı tarafından Kuruma verilen İB formuna göre davacının sigortalılığının 01.03.1984 tarihine çekildiği, vergi kaydının 01.03.1989-30.12.2013 tarihleri arasında, oda ve esnaf sicil kaydının 04.05.1988-devam şeklinde olduğu,davacının sigortalılık başlangıç tarihinin vergi kaydına istinaden 01.04.1988 olarak değiştirildiği anlaşılmış olup, davacının vergi, meslek kuruluşu ve esnaf sicil kaydı olmayan 01.03.1984-04.05.1988 tarihleri arasında kalan dönemde 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalı olarak kabulü mümkün değildir.

Öte yandan davacı, tecil ve taksitlendirme Kanunundan yararlanmak suretiyle geçmişe yönelik olarak dava konusu döneme ilişkin Kuruma prim ödemesinde bulunmuşsa da; gerek, 3780, gerekse, 4247 sayılı Kanunlar, kazanılmış ve mevcut sigortalılığa ilişkin olarak tahakkuk etmiş prim borçlarının ödenmesine ilişkin olup; Kurumun hatalı işlemi ile bu Kanunlardan yararlanmak suretiyle geriye yönelik olarak primlerin ödenmesinin, sigortalı olmadığı süreler yönünden davacı yararına usulü kazanılmış hak yaratması mümkün değildir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki esaslar gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı biçimde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.