Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2015/6817 E. 2016/2051 K. 16.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6817
KARAR NO : 2016/2051
KARAR TARİHİ : 16.02.2016

Davacı, murisinin, eşinden ölüm aylığı almakta iken babasından dolayı yetim aylığı almaya hak kazandığının tespitine, biriken aylıkların faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, 22/09/2007 tarihinde vefat eden eşinden dolayı ölüm aylığı alan davacının, aynı zamanda, 11/01/1990 tarihinde vefat eden babasından dolayı da ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacıya muris babası kalan ölüm aylığının almaya hak kazandığının tespitine, davacının kuruma ölüm aylığı bağlanması talebiyle ilgili son müracaat tarihi 25/04/2012 tarihinden itibaren babası kalan ölüm aylıklarına hak kazandığının tespiti ile, 25/04/2012 tarihinden sonraki maaşların yasal faizleri ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacıya 22/09/2007 tarihinde vefat eden eşinden dolayı 506 sayılı Kanun uyarınca ölüm aylığı bağlandığı, davacının 506 sayılı Kanun kapsamında çalışmaları olan ve 11/01/1990 tarihinde vefat eden babasından dolayı da ölüm aylığı talep ettiği, Kurumunca eşinden dolayı aldığı aylığın daha yüksek bulunduğundan işelm yapılamaacağının bildirildiği görülmüştür.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 68/VI. maddesi hükmüne göre, babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir.
Öte yandan, 506 Sayılı Yasaya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91. madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.

506 sayılı Yasaya eklenen geçici 91. maddesi 506 sayılı Yasa’nın 68. maddesini yürürlükten kaldırmamıştır. 06.08.2003 tarihinden önce de yasal engel nedeniyle kız çocuklarına her iki aylığın bağlanması mümkün değildir. Geçici 91. maddede sözü edilen gelir ve aylıklar daha önce yasal engel bulunmaması nedeniyle iki ayrı sosyal güvenlik yasası kapsamında bağlanan aylıklardır.
Mahkemenin 506 sayılı Yasanın 68. (5510 sayılı Yasanın 54/5) maddelerini göz ardı ederek davanın reddi yerine yazılı şekilde hüküm kurması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.