YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4305
KARAR NO : 2016/5653
KARAR TARİHİ : 31.03.2016
Davacı, 01.01.2008 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, davacının 05.05.2003 tarihli tahsis talebi geçerli kabul edilerek bu tarihi takip eden aybaşı olan 01.06.2003 tarihinden itibaren, bu talebi kabul edilmediği takdirde sigortalılığının sona erdiği 01.01.2008 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, “davacının 05.05.2003 tarihli tahsis başvurusuna istinaden, işten ayrılma koşulunun gerçekleştiği 31.12.2007 tarihini takip eden 01.01.2008 tarihden itibaren geçerli olmak üzere yaşlılık aylığı bağlanması gerektiği ile diğer taleplerin reddine” karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını 506 sayılı yasanın 62. maddesi “ Sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan sonra yazılı istekte bulunan ve yaşlılık aylığına hak kazanan sigortalıya bu isteğinden sonraki aybaşından başlanarak yaşlılık aylığı bağlanır…” ve 506 sayılı yasanın 63. maddesi “ …Bu Kanuna göre yaşlılık aylığı almakta iken sigortalı olarak bir işte çalışmaya başlayanların yazılı talepte bulunmaları halinde yaşlılık aylıklarının ödenmesine devam olunur. Ancak bunlardan 78 inci maddeye göre tespit edilen prime esas kazançları üzerinden % 30 oranında Sosyal Güvenlik Destek Primi kesilir. Bu primin 1/4’ü sigortalı hissesi, 3/4’ü işveren hissesidir….” oluşturmaktadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 05.05.2003 tarihli tahsis talebine istinaden 01.06.20033 tarihinden itibaren 506 sayılı yasa kapsamında yaşlılık aylığı bağlandığı, Kurumun davacının sigortalı çalışmalarının devam ettiği gerekçesiyle 506 sayılı yasanın 62. maddesinin ihlal edildiği gerekçesiyle 2006 yılında yaşlılık aylığını başlangıç tarihi itibariyle iptal ettiği, davacının Kurum işleminin iptaline dair Ankara 10. İş Mahkemesinde açtığı davanın reddedilerek, 13.05.2008 tarihinde Yargıtay 10.H.D. tarafından red kararının onandığı, davacının 31.03.2003-31.12.2007 tarihleri arasında sigortalı çalışmasının mevcut olduğu, en son 31.12.2007 tarihinde sigortalı çalışmasından sonra çalışmasının mevcut olduğu, 17.09.2012 tarihli tahsis talebi üzerine 01.10.2012 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsis edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının 05.05.2003 tarihli tahsis talebine rağmen SGDP kesintisi yapılmadan 31.03.2003-31.12.2007 tarihleri arasında sigortalı çalışmaya devam etmesi nedeniyle ve 31.12.2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasını gerektirecek yeni bir tahsis talebi bulunmadığına gore, davanın reddi gerekirken, davacının yaşlılık aylığına hak kazandığının kabulüne karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davacının tüm temyiz itirazlarının reddi ile davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacı’ya yükletilmesine, 31.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.Başkan