Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2015/3367 E. 2015/15889 K. 07.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3367
KARAR NO : 2015/15889
KARAR TARİHİ : 07.09.2015

MAHKEMESİ : Karşıyaka 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2014
NUMARASI : 2008/110-2014/303

Davacılar murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar ile davalılardan C.. D.. vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere ve taraf temyizlerinin kapsamına göre davacı vekilinin tüm, davalı C.. D.. vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine.
2- Dava, 13.07.2002 tarihindeki iş kazasında vefat eden sigortalının hak sahibi eş ve çocuklarının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece manevi tazminat davaları bakımından; davacı F.. T.. için 10.000,00TL, Ö.. T.. için 10.000,00TL, Enes Türk için 10.000,00TL ve Rabia Türk için 10.000,00TL manevi tazminatın olay tarihi olan 13/07/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, maddi tazminat davaları bakımından ise; Davacı F.. T.. için 71.974,46TL, Ö.. T.. için 5.411,68TL, E… T… için 2.975,01TL ve Rabia Türk için 19.292,95TL maddi tazminatın olay tarihi olan 13/07/2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, (davalı C.. D..’ın ıslaha karşı yapmış olduğu zamanaşımı itirazı göz önüne alınarak hükmolunan maddi tazminat miktarından Fikriye için 400,00 TL , Özlem için 200,00 TL Enes için 200,00 TL , Rabia için 200,00 TL olmak üzere toplam 1.0000,00 TL’lik bölümünden sorumlu tutulmasına) karar vermiştir.
Dosya kapsamından ; davalı C.. D..’ın süresinde yaptığı zamanaşımı definin dikkate alınarak hüküm altına alınan maddi tazminatların yalnızca 1.000,00TL’lik kısmından sorumlu tutulduğu anlaşılmaktadır. Yani bu davalı bakımından ıslahen artırılan maddi tazminat istemi reddolunmuştur. Hal böyle olunca davalı C.. D.. lehine maddi tazminat davasının reddine karar verilen kısmı için nispi vekalet ücretinin kararlaştırılması gerektiği ve bakiye harç ile yargılama giderlerinin davalılardan tahsili sırasında yine bu durumun göz önünde tutulması gerektiği açıktır. Bu kapsamda Mahkemece karar yerinde belirtilen bu hususlara dikkat edilmeden hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 05.11.2014 tarihli karar bozulmamalı, H.M.K.’nın 370/2. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) 05.11.2015 tarihli kararın 3. maddesinde yazılı olan bakiye harcın davalılardan tahsiline ilişkin hükmün sonuna “(Davalı C.. D..’ın sorumluluğunun 2.800,70TL ile sınırlı olmak üzere)” ifadesinin eklenmesine.
2) 05.11.2015 tarihli kararın 5. maddesinde yazılı olan yargılama giderlerinin davalılardan tahsiline ilişkin hükmün sonuna “(Davalı C.. D..’ın sorumluluğunun 479.04TL ile sınırlı olmak üzere)” ifadesinin eklenmesine.
3) 05.11.2015 tarihli karar sonuna yeni bir madde olarak “ 7- Davalı C.. D.. kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereği maddi tazminat davası yönünden 10.292,32TL avukatlık ücretinin davacılardan alınarak davalıya verilmesine” hükmünün eklenmesine, kararın ile bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan C.. D..’a yükletilmesine, 07.09.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.