YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2969
KARAR NO : 2015/21637
KARAR TARİHİ : 03.12.2015
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Çanakkale İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2014
NUMARASI : 2012/323-2014/441
Davacı, geçirdiği kazanın iş kazası olduğunun ve maluliyet oranının tespitine, maluliyet aylığı almaya hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davacı ile davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalı Kurumun tüm temyiz itirazlarının reddi ile;
2-Davacının temyizine gelince;
Dava, davacının geçirmiş olduğu kazanın iş kazası olduğunun tespiti ile kaza tarihinden itibaren sürekli iş göremezlik geliri bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, Davacı Z.. K..’in davalılardan .Şti.’nin yapımını üstlendiği Devlet Hastanesi Ek Bina inşaatında işçi olarak çalışmakta iken 23/01/2001 tarihinde geçirmiş olduğu kazanın iş kazası olduğunun tespitine, Davacının 23/01/2001 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası sonucunda Adli Tıp Kurumu 3.Adli Tıp İhtisas Kurulunun 13/02/2008 tarihli raporunda tespit edildiği üzere %100 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağına, Davacıya davalı SGK tarafından sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine, karar verilmiştir.
Mahkemenin, iş kazası olduğunun tespiti ile maluliyet oranının belirlenmesine ilişkin kararı doğru ise de, sürekli iş göremezlik gelirinin başlangıç tarihinin belirlenmemesi ve bu kapsamda infazda tereddüt oluşturacak şekilde, hüküm kurulması isabetsizdir.
Dava; 506 sayılı Yasanın 19. ve 99. maddelerine dayanmaktadır.506 sayılı Yasanın 99/1. maddesinde; iş kazası ve ölüm sigortalarından hak kazanılan gelir ve aylıkların hakkı doğuran olay tarihinden itibaren 5 yıl içinde zamanaşımına uğrayacağı, ancak hak kazanılan gelir ve aylıkların yazılı isteği takip eden aybaşından itibaren başlayacağı, kısaca hak düşümünün söz konusu olmadığı öngörülmüştür. Öte yandan sözü edilen 19. madde de sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanma şartlarını düzenlemektedir.
./..
Dosya kapsamından; davacının 23.01.2001 tarihinde iş kazası geçirdiği, geçirmiş olduğu iş kazası sonucunda Adli Tıp Kurumu 3.Adli Tıp İhtisas Kurulunun 13.02.2008 tarihli raporunda %100 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının bildirildiği, davacının sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasına ilişkin Kuruma herhangi bir müracaatının olmadığı, davanın ise 27.12.2012 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; her kanunun, yürürlükte olduğu dönemde uygulanmasına dair genel ilke çerçevesinde 506 sayılı Yasa’nın 99. ve 5510 sayılı yasaların 97. maddeleri gözetilmeli, davacının babasının ölüm tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı Kanunun 99’uncu maddesinde belirlenen sürede istenmeyen gelir veya aylığın tümünün zamanaşımına uğrayacağı ve bu gerçekleştiğinde gelir veya aylığın yazılı talep tarihini takip eden aybaşından itibaren bağlanabileceği, başka bir deyişle, yazılı talep tarihinden önceki gelir veya aylıkların istenemeyeceğine dair düzenleme ve davacının 27.12.2012 tarihli talebi gözetilerek 5510 sayılı Kanunun 97/1’inci maddesindeki; her bir gelir veya aylık için beş yıllık zamanaşımı süresi ve gelir ve aylığın doğumundan itibaren beş yıl içinde istenmemesi halinde zamanaşımına uğrayacağına dair düzenlemeler dikkate alınarak, 506 sayılı Kanunun 99’uncu maddesindeki “gelir ve aylıkların yazılı talep tarihinden itibaren başlayacağı”na ilişkin hükme paralel bir düzenleme yapılmamış olduğu için anılan maddenin yürürlüğe girdiği tarih olan 01.10.2008 tarihi ve sonrasında doğan davacıya ait ölüm aylıkları yönünden tahsis talep tarihi olan 27.12.2012 tarihi itibariyle beş yıllık zamanaşımı süresi dolmadığından, davacıya, 01.10.2008 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanması gerekecektir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün iş göremezlik gelirine ilişkin üçüncü bendinin tamamen silinerek yerine “Davacının talep tarihine göre 5510 sayılı Yasa’nın 97. maddesine göre 01.10.2008 tarihinden itibaren davacıya davalı SGK tarafından sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine” hükmünün yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 03.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.