Yargıtay Kararı 21. Hukuk Dairesi 2015/2130 E. 2015/16672 K. 15.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2130
KARAR NO : 2015/16672
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

MAHKEMESİ : Söğüt Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2014
NUMARASI : 2012/46-2014/602

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan T.. A.. ve G.. A.. vekillerince ve T.. A.. ve M.. K.. tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Davalılar Termal Elektronik ve Devre Elam. San ve Tic A.Ş. ile Termal Seramik San. Ve Tic. A.Ş. vekillerinin temyizi yönünden;
Hüküm, İş Mahkemesinden verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8.maddesi hükmüne göre ise İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda hüküm, davalılar vekiline 15.10.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz ise 27.10.2014 tarihinde vukubulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
O halde, 1.6.1990 Tarih ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak davalılar Termal Elektronik ve Devre Elam. San ve Tic A.Ş. ile Termal Seramik San. Ve Tic. A.Ş. vekillerinin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
2- Davalılar Mehmet Kuru ve G.. A.. vekillerinin temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici nedenler ile temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davalı M.. K..’nun tüm, davalı G.. A..’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
Dava, sigortalının iş kazası sonucu sürekli iş göremezliği nedeniyle maddi ve manevi zararların giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı sigortalı yararına 37.378,39 TL maddi tazminatın kaza tarihi olan 30.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
Temerrüt faizi için, kural olarak borçlunun temerrüde düşürülmesi gerekir. Borcun muaccel olması, kendiliğinden borçlunun temerrüde düşmesini gerektirmez. Ayrıca, Borçlar Kanunu’nun 101/I. maddesi gereğince temerrüt için alacaklının ihtar yapması da gereklidir.
Somut olayda, davalı sigorta şirketi haksız fiil sorumlusu olmayıp, sorumluluğunun kaynağı davalı işverenle yaptığı sigorta sözleşmesine dayandığından davanın açılmasından önce davalılardan Güneş Sigorta A.Ş.’ye davacı tarafından ihtar yapıldığı, başka bir anlatımla söz konusu davalının temerrüde düşürüldüğü kanıtlanamadığından davalı sigorta şirketinin maddi tazminat davası bakımından dava tarihinden itibaren faizden sorumlu tutulması gerekirken, olay tarihinden itibaren sorumluluguna karar verilmesi doğru olmamıştır.
Mahkemece yukarıdaki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklama gereğince;
Hüküm fırkrasının maddi tazminatın kararlaştırıldığı 1-a bendinin silinerek yerine; “37.378,39 TL maddi tazminatın davalı G.. A.. yönünden dava tarihi olan 27.02.2012 tarihinden itibaren davalılar Termal Seramik San. Ve Tic. A.Ş., Termal Elektronik ve Devre Elemanları San. Ve Tic. A.Ş., M.. K.., R.. A.. yönünden kaza tarihi olan 30.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya ödenmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılması ile hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde T.. A.. ve T.. A..’ne iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan G.. A.. ve M.. K..’ya yükletilmesine, 15.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.