YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/19408
KARAR NO : 2016/1447
KARAR TARİHİ : 08.02.2016

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan C.. Y.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle maddi zarar hesabı sırasında bakiye ömürlerin PMF tablosu yerine Dairemizce itibar edilmeyen TRH-2010 tablosundan tespit edilmesi hatalı olsa da bu hususun davalı yanca açıkça temyize konu edilmemesine göre temyiz eden davalı C.. Y.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, 02.08.2011 tarihindeki iş kazasında vefat eden sigortalının anne ve kardeşlerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davacı L.. D..’nun 2.448,04 TL maddi tazminat alacağının olay tarihi olan 02.08.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine, davacı L.. D.. için takdir edilen 10.000,00 TL, davacılar A.. D.., M.. D.., Ş.. D.. ve G.. D.. için ayrı ayrı takdir edilen 5.000,00 er TL manevi tazminatın olay tarihi olan 02.08.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
6100 Sayılı H.M.K.’nın 26.maddesi kapsamında mahkemeler taleple bağlılık kuralına göre tarafların talep sonuçları ile bağlı olup ondan daha fazlasına karar veremezler.
Somut olayda, davacılar vekilinin dava dilekçesindeki taleplerini açıkladığı 24.04.2014 dilekçesinde davacılar Ş.. D.. ile G.. D.. bakımından tazminat taleplerinin bulunmadığını belirttiği anlaşılmaktadır. Halin böyle olmasına göre davacılar Ş.. D.. ile G.. D.. bakımından manevi tazminata karar verilmesinin H.M.K.’nın 26.maddesinde tanımını bulan talebin aşılması olduğu açıktır.

Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan C.. Y..’ a iadesine