YARGITAY KARARI
DAİRE : 21. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18880
KARAR NO : 2016/857
KARAR TARİHİ : 01.02.2016

Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Mersin 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/06/2012
NUMARASI : 2007/465-2012/942

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, 26.05.2006 tarihindeki iş kazasında yaşamını yitiren sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, Davacı F.. D.. ve F.. D..’in davalılar hakkında açmış oldukları maddi tazminat talebine ilişkin davalarının ayrı ayrı reddine, davacı F.. D.., F.. D.., V.. D.., S.. D.., T.. D..’in davalılar hakkında açmış oldukları manevi tazminat davalarının ayrı ayrı reddine, davacı F.. D.., F.. D.., V.. D.., S.. D.., T.. D..’in davalı K.. Ö.. hakkında açmış oldukları manevi tazminat davalarının kısmen kabulü ile; davacı baba F.. D.. için 12.000,00-TL ,davacı anne F.. D.. için 12.000,00-TL, davacı kardeşler V.. D.., S.. D.. ve T.. D.. için ayrı ayrı 5.000,00’er-TL manevi tazminatın olay tarihi olan 26.05.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı K.. Ö..’dan tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmiştir
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden, iş bu davada alınan 20.01.2011 tarihli kusur raporunda davacılar yakını kayden ve fiilen davalılardan K.. Ö..’ın işletimindeki iş yerinde meydana gelen kazada vefat ettiği kabulüne göre yapılan değerlendirmede%60 oranında davalı K.. Ö..’ın, %40 oranında ise kazalı kusurlu olduğunun belirtildiği, bu kusur raporundaki kabul ve değerlendirme ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişlerinin düzenlediği rapordaki kabul ve değerlendirmenin örtüşerek taraflara aynı oranlarda kusur atfedildiği, anılan iş kazası nedeniyle yapılan ve Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen ceza yargılaması sonunda ise gerek 20.01.2011 tarihli kusur raporunda gerekse Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişlerinin düzenlediği rapordaki kabulden farklı bir maddi gerçekliğin ortaya çıktığı ve buna göre davacılar yakını kazalının vefatı ile neticelenen kazanın meydana geldiği iş yerinin işleteninin kayden davalılardan K.. Ö.. olmasına rağmen buranın fiilen davalı M.. Y.. tarafından işletildiği anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu’nun 74. maddesi ve yerleşik yargıtay uygulamasına göre; hukuk hâkimi,ceza davasındaki kesinleşen ceza mahkemesi kararıyla saptanmış maddi olgular ile bağlıdır.
Somut olaya geldiğimizde, davacılar yakını vefatı neticesini doğuran iş kazasının vuku bulduğu tatlı ve börek salonunun kaza tarihinde fiilen davalı M.. Y..’nun işletiminde olduğu kesinleşen ceza yargılaması sonucunda ortaya çıkmıştır. O halde Mahkemece ceza yargılaması sonunda ortaya çıkan bu maddi gerçekliğe uygun düşmeyen kusur raporunun dikkate alınarak neticeye varılmasının hatalı olduğu açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş; iş güvenliği konularında uzman ehil bilirkişi kuruluna 26.05.2006 tarihli iş kazasına dair kesinleşen ceza davasında ortaya çıkan maddi gerçekliğe göre olayı yeniden inceletmek, buradan çıkacak netice sonrasında tüm delilleri ve özellikle davalıların hiç birinin ilk kararı temyiz etmeyip bu noktada davacılar yararına oluşan usuli kazanılmış hak durumunu da gözeterek yeniden bir karar vermekten ibarettir.
O halde, davacılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine 01.02.0216 gününde oy birliğiyle karar verildi.